καβαδίκιν

καβαδίκι(ο)ν, τὸ (Μ)

1. καβάδι*

2. η αμφίεση με καβάδι.

[ΕΤΥΜΟΛ. < καβάδι(ο)ν + κατάλ. -ίκι (πρβλ. αρματολ-ίκι, υπαλληλ-ίκι)].